Útivist
- tjald, tjaldhiminn, tjaldhæll
- dýna, svefnpoki, bakpoki, dagpoki, göngustafur
- eldunar- og eldhúsáhöld: prímus, eldspítur, eldsneyti, pottur, drykkjarmál,
diskur, hnífapar
- vasahnífur (m. dósaopnara), hitabrúsi, vatnsbrúsi
- sólvörn, varasalvi, sólgleraugu (jöklagleraugu)
- hreinlætisvörur (klósettpappír, tannbursti, handklæði, sápa)
- skyndihjálparbúnaður (s.s. "hælsæris-kit," teygjubindi og verkjalyf)
- myndavél, kíkir/sjónauki
- landakort, áttaviti
Klæðnaður
- göngu-: -buxur, -skór, -sokkar (2-4 aukapör af sokkum)
- nærföt (úr ull, ullarblöndu eða gerfiefni)
- peysa (fleece-/flíspeysa og ein til vara!)
- úlpa
- vind- og vatnsþéttur fatnaður sem andar
- legghlífar, vettlingar, húfa, ennisband,
- vaðskór (sandalar, strigaskór, eða sterkan poka utan yfir skó)
- fleiri orð sjá 4 klæðnaður
|
- tjaldsvæði, tjaldstæði, tjalda, skjól, skjólgott, laut, bali
- sofa undir berum himni
- kveikja eld (varð-), safna sprekum/hríslum, sitja við/ í kringum eld, grilla, hlaða
grill úr steinum, syngja, söngbók, vasapeli
- öll almenn aðstaða: hreinlætisaðstaða, salerni, snyrting, þvottavél, þurrkari,
leiktæki/leikvöllur fyrir börn, útigrill
- verslun (matvöru-), smávarningur, nauðsynjavörur, vöruúrval
|
- ganga (fjall-, heilsubótar-, skemmti-)
- göngumaður, göngufólk, byrjandi
- leið (göngu-, þjóð-, alfara-) leiðin liggur, merkt leið
- ganga hratt, greitt, rösklega, hröðum skrefum, sig upp að hnjám, hægt, í hægðum
sínum, í hægum skrefum, þræða leiðina
- ganga á fjall/heiði, í tvo tíma
- takast ferð á hendur: með leiðsögn, á eigin spýtur, um nágrennið
- labba, þramma, klífa, klifra, stika
- mása og blása, kasta mæðinni, pústa, svitna
- gangur (þriggja tíma, langur)
- stígurinn er lagður, varðaður
- æja, áningarstaður, nesti
- létt ganga, erfið (miðlungs), auðveld
- villtur (átta-), villast, vera á villigötum
- útsýni, víðsýnt, blasa við, útsýnisskífa, færð
- útivist, holl og góð hreyfing, líkamleg geta, líkamsrækt
- gefandi, endurnærður, uppgefinn, örmagna
- náttúra, útivera
- áttir sjá 19, staðir merktir á kort sjá
|
- hestur, (folald, trippi, jálkur, hross, fákur, trunta, gæðingur),
- reið (-maður, -kona, -túr, -leið, -stígur), útreiðar
- hestamaður, hesthús
- hestaleiga: opið, allt árið um kring
- reiðtygi, hnakkur, beisli, taumur, spori, mél
- fara á (hest-)bak, leggja (hnakk) á /beisla hest, hnýta upp í/binda upp í hest,
stíga á bak/ af baki, sitja (vel, illa), ríða, keyra hestinn sporum, æja hestinum,
spretta af h., tjóðra h., teyma h.
- hesturinn er: (ó)taminn, þíður, vakur, mjúkur, hastur, viljugur, fjörugur,
þolinn, latur, styggur, fælinn
- hljóð: hneggjar, frísar, fnæsir
- útlit: jarpur, grár
- heiti á tagl, fax, hófi, skeifa
- gangur: brokk, tölt, skeið, stökk
- hestamannafélag, skáli, hey
- vanur/ óvanur hestamaður
|